Świątynia ta została zbudowana w 1869 roku, dla wiernych, założonej w 1857 roku parafii katolickiej. Poświęcenie odbyło się w 1870 roku. Do końca II wojny światowej była jedynym, katolickim kościołem w Koszalinie.

Co ciekawe, na koszt jego budowy składali się również pracujący wtedy w Koszalinie i okolicy Polacy, którzy w znacznej liczbie zasilali szeregi miejscowych katolików. Jak wynika z zachowanych dokumentów w 1937 roku koszalińska parafia katolicka liczyła 900 osób. Zaś do wybudowania kościoła doprowadził ksiądz Franz Schmidt z Brzegu, katolicki duszpasterz. W 1867 roku zakupił on dwa budynki, które następnie wyburzył i uzyskał w ten sposób plac pod budowę świątyni.

Kościół wzniesiono z cegły, na planie prostokąta z niewielkim, trójbocznie zamkniętym prezbiterium. Jednonawową budowlę oświetlają ostrołukowe okna. Front świątyni zdobi dekoracyjny portal wejścia głównego oraz wieńcząca elewację smukła dzwonnica. Jak się dobrze przyjrzymy to zobaczymy, że na ścianie frotowej i ścianach bocznych budowli widoczne są ceramiczne motywy ornamentalne, typowe dla form średniowiecznych.

We wnętrzu świątyni znajduje się zabytkowe, neogotyckie wyposażenie. Składają się na nie ołtarz główny z obrazem świętego Józefa z 1870 roku (ten został wykonany w warsztacie Buhla we Wrocławiu), prospekt organowy z 1896 roku wraz z organami wrocławskiej firmy Voelkner. Szczególne wrażenie robi wyjątkowa, dekoracyjna polichromowana ambona z około 1900 roku, figury świętych, a także czternaście obrazów Drogi Krzyżowej z roku 1886, namalowanych przez malarzy z Monachium. W prezbiterium zachowały się neogotyckie witraże.

Warto też wiedzieć, że kościół ten przez wiele powojennych lat był także świątynią dla grekokatolików, którzy spotykali się tutaj zanim w 2005 roku wybudowali greckokatolicki kościół przy ulicy Franciszkańskiej.